(overgenomen en vertaald van www.merlin-bows.co.uk)

Release
Een release is de Engelse benaming voor een loslaat systeem. Een alternatieve manier om je pees te lossen op volle treklengte in plaats van de gebruikelijke manier door middel van de hand, al dan niet met een handschoentje of een tab. De release wordt voornamelijk gebruikt voor het schieten met een compound boog omdat de regels het verbieden om een release te gebruiken voor een recurve boog. Er zijn echter uitzonderingen als het gaat om schutters met een lichamelijke handicap. In dit geval zal er comfort de regels een oplossing gezocht worden. Er zijn vele verschillende merken en ontwerpen op de markt, maar eigenlijk werken ze allemaal het zelfde.

Wij adviseren om je te houden aan de bekende merken, waarvan meestal de afstellingen van bijv. de druk van de release makkelijk in te stellen zijn. Als een release te licht wordt afgesteld, is er een mogelijkheid dat het lossysteem al in werking treed terwijl men de pees nog aan het uittrekken is. Dat dit gevaarlijke situaties teweeg brengt behoeft eigenlijk geen uitleg. Bij het uitzoeken van welk release systeem je nou moet aanschaffen, zijn er vier basis typen. Persoonlijke voorkeur is het enige criteria maar comfort is ook een belangrijk punt. Voor het target schieten is het aan te raden een release te nemen met een touwtje. Release systemen met een palletje kunnen gebruikt worden in combinatie met een D-loop. Dit is een D-vormig hulpstuk wat men op de pees kan bevestigen. Dit gaat tevens slijtage van de pees tegen. Sommige schutters vinden het schieten met een release met touwtje storend daar dit nogal eens zijn eigen leven lijkt te lijden. Dit kan de concentratie tijdens bijv. een wedstrijd nadelig beïnvloeden. Zorg als je met een release met een bek schiet dat de `kaken`niet tegen de nok van de pijl aankomen.

Dit kan voorkomen worden door een compensatie button of een ondernocking-point. De vier voorkomende types verschillen enkel in de vorm van trekkergebruik met: de wijsvinger, duim, pink of middelvinger onderscheiden de verschillende systemen zich. De wijsvinger- en duimrelease zijn verreweg het meest populair omdat deze vingers over het algemeen sterker zijn en er een betere onafhankelijke controle over is. Dit is echter geen reden om daarom voor deze technieken te kiezen, nogmaals het gaat om persoonlijke voorkeur. De precieze omgang met een release is een moeilijk gegeven. Er zijn verschillende theorieën over, daarom zullen wij de meest gehanteerde behandelen. Het schot is gewonnen of verloren in een fractie van een seconde door het lossen met een release. Ervan uitgaande dat men een goede schiettechniek beheerst, proberen we het correct omgaan met een release uit te leggen.

1. Te allen tijde dient de vinger of duim correct geplaatst te zijn op de trekker. De trekker dient dus niet bedient te worden met het topje van de vinger of met een nagel. Je moet met de volle vinger meteen druk kunnen uitoefenen op het trekkermechanisme. Je kunt namelijk geen goed schot leveren als de trekker niet rechtstandig ingedrukt wordt.
2. Tijdens het richten moet de vinger/duim op de trekker geplaatst worden. Er zijn nog steeds schutters die hun vinger vanuit het luchtledige op de trekker laten vallen, dit heet een punchen.
3. Tijdens het richten dient met de vinger 80% van de druk die nodig is om de pees te lossen, uit te oefenen op de trekker. Deze druk mag alleen afnemen als men tijdens het richten afdwaalt van de tien ring of centrum doel.
4. Je dient bedacht te zijn voor het schot. Dit heet progressief trekkergebruik. Het is namelijk geen bedacht moment. Door het opbouwen van de druk zal de release af gaan. Je zult dan niet exact weten wanneer je release de pees los laat maar je zult dit moment je beheersing onder controle moeten hebben.

Het zenuwgestel reageert namelijk op plotselinge gebeurtenissen en zal op zijn beurt het lichaam laten reageren door middel van een schrikreactie of een beweging. Door te oefenen om dit onder controle te krijgen, met andere woorden het zenuwgestel te laten wennen aan deze onverwachte gebeurtenis, zal men in de prestaties vooruitgang zien en zal men een goed gecontroleerd schot kunnen leveren. Het belangrijkste deel van gericht schieten is schot reactie, spanning of te weinig concentratie op het moment dat de pijl de pees verlaat. Dit zorgt er vaak voor dat men het doel mist ook al heeft men wel goed gericht. Het gebruik van progressieve druk zal verbeteren als men stabiel en geconcentreerd kan richten. De meeste schutters die de release ‘punchen’, kunnen niet de concentratie opbrengen om in alle rust te richten en progressief druk op de trekker uit te oefenen en zullen in een vorm van paniek snel willen afdrukken.

Richten
Een belangrijk verschil tussen het schieten met een compound- en een recurveboog is de mogelijkheid die het de schutter geeft om het richten te oefenen en dit is een van de belangrijkste dingen die je moet doen. 95% van de compound schutters oefent niet met richten. De meeste gaan op de clubavond de hal in en meten hun vooruitgang door het aantal punten die ze halen. Leuk? Ja. Verstandig? Nee. Je boekt vooruitgang met oefening.

Door het richten te oefenen zal men stabieler worden en als het richten stabiel is zal de bediening van de release ook makkelijker verlopen. Tevens kan men experimenteren met verschillende stabilisatoren om het stabiel richten te verbeteren. Nu we het lossen (release) en het richten hebben besproken, gaan we het hebben over het uitlijnen tijdens het richten.

Als we stellen dat we 50% van de door de schutter gemiste pijlen kunnen elimineren, zul men begrijpen dat dit een belangrijk gegeven is. Met missers bedoelen we het niet raken van de tien ring. Er zijn vier basis manieren van het schieten van een misser. Hoog of laag (70% uitrusting of mik markering, 30% vorm), rechts of links (10% uitrusting, 90% vorm of schot uitlijning) en de rechts of links missers omvatten meestal 50% van alle missers. Er zijn verschillende manieren om je richt handeling op te starten. We vertellen u de manier die wij hanteren, wellicht heeft dit voor u positieve resultaten. Voor het doel dat men wil raken neemt men de positie in op de meet, en spant aan om de pees uit te trekken. Op dit moment dient men te zich focussen op het centrum van het doel en, nu komt een belangrijk punt, blijft men voor, tijdens en na het schot hierop focussen. Het is de bedoeling dat het oog al gericht is op het doel en dat men simpelweg de peep-sight en de scoop tussen het oog en het doel plaatst. Het is dus niet correct eerst de pees uit te trekken, de peep-sight aan het oog te plaatsen en dan pas op zoek te gaan naar het doel. Als men zich voor kan stellen dat er een straal licht vanuit het oog naar het doel gaat, dan plaats men de richtmiddelen er dus tussen.

Er dient zeker aandacht geschonken te worden aan het zicht wat men heeft door de peep-sight. De meeste schutters kijken alleen door de peep-sight en zien deze niet als een richtmiddel .

Een peep-sight is minstens zo belangrijk als een scoop indien men deze goed gebruikt.

Als men het beeld wat men ziet door de peep-sight niet correct centreert, zullen de geloste pijlen alsnog een afwijking hebben. Het is van groot belang om de peep-sight dus als een richtmiddel en niet als een ankerpunt te gebruiken. “Oefening baart kunst” is een oud gezegde maar een goede oefening is streven naar perfectie.